هویتریشه ی من جاییست در میان صدای دف ها،
گریه ایست برآمده از دعای ناب به وقت اذان. کلامیست میان پندهای مادربزرگ ، قصه های قدیمی از روزگاران خوش. میان نگرانی های مادر، نگاهی پر از عشقی قدیمی، میان شادی و خنده ی پسرک. ریشه ی من در قهقه های بی غل و غش جمع های دوستانه است، به وقت یاد خاطرات مشترک میان اسرار تا ابد در سینه حبس. ریشه ی من... این روزها میگردم به دنبال بهانه های که دلیل این کوچ دوباره شدند. |
 از این روزهای پر از دلتنگی و سرخوشیایمیل
خانوم حنا |